تا که خوابم موج اشکان شقایق می شود

فکر دریا در دلم ایینه دق میشود

ای تو تنها مانده در انسوی اب

موجب بی خوابیم افکار قایق می شود

چونکه جانم را به دریا میزنم در چشم خلق

باعث دیوانگی ان خواب صادق میشود

در سلوک ما چو مجنون باشی از دلدادگی

پیش رویت یه نگاه ساده خارق میشود

بر سلامت بودنت گر جرعه ای سر میکشم

دل دوباره بعد این پیمانه عاشق می شود

گر هوای عاشقی را ما تنفس کرده ایم

جان ز انگار هوای عقل فارغ می شود

در دیار ما اگر بر دیر مستان سر زدی

با نگاهت خرد میدان پیرِ حاذق می شود

یاور بی تای من تنها برای من بمان

ور نه این تقویم نو ایام سابق می شود